رسول بداغی برنده جایزه حقوق بشری “رها”
: www.iranhrc.org
|
رسول بداغى، فعال صنفى و عضو هيات مديرهٔ کانون صنفى معلمان ايران، که دوران محکوميت شش سال حبس تعزيرى خود را در زندانى رجايى شهر مى گذراند، به عنوان يکى از شش برنده از دوره اول جوايز حقوق بشرى رها، معرفى شد. شش برنده جايزه، توسط هيات داوران ويژه اى متشکل از شيرين عبادى، برنده جايزه نوبل و وکيل مدافع حقوق بشر به عنوان رييس هيئت ژورى، آرون رودز از بنيانگذاران و محقق اصلى پروژه حقوق آزادى و مدير اجرايى سابق فدراسيون بين المللى هلسينکى براى حقوق بشر و کارولينا يانوزفسکى، وکيل حقوق بشر و عضو هيئت مديره سودويند، انتخاب شدند. رسول بداغى از زندانيان سياسى پس از انتخابات رياست جمهورى ايران در سال ۱۳۸۸، در کوهدشت لرستان متولد شد و داراى تحصيلات کارشناسى در رشته مديريت آموزشى است. او اولين بار در موج دستگيرى هاى فعالين صنفى در سال ٨۵ که در پى دعوت کانون از معلمان کشور به اعتراض در خصوص اجرا نشدن قانون نظام هماهنگ پرداخت حقوق توسط دولت احمدى نژاد که با حضور گسترده فرهنگيان و برگزارى تجمعات چند ده هزار نفره همراه بود، بازداشت شد. در نتيجه اعتراضات گسترده فرهنگيان، تقريبا نيمى از اعضاى هيات مديره کانون معلمان، از جمله رسول بداغى، محمود بهشتى لنگرودى، على اکبر باغانى، حميد پور وثوق، محمد رضا رضايى گرکانى، على اصغر منتجبى و. ..، عيد سال ٨۵ را در بند ٢٠۹ زندان اوين گذراندند. در سال ٨۷، در نشست شوراى هماهنگى از بين کانونهاى معلمان سراسر کشور، ١٠ کانون به عنوان شوراى مرکزى انتخاب شدند. در همين سال در ديدار با نمايندگان فراکسيون اقليت مجلس ١٢ نفر از نمايندگان کانونهاى صنفى بازداشت شدند که از تهران على اکبر باغانى، اسماعيل عبدى، مير اکبر رييس زاده، سيد مجتبى قريشيان و رسول بداغى جزء دستگير شدگان بودند. اين آخرين بازداشت رسول بداغى نبود. اين عضو کانون صنفى معلمان ايران که نزديک به ۳۰ سال سابقه کار در آموزش و پرورش به عنوان دبير دبيرستان به وِيژه در اسلام شهر را در کارنامه داشته است، در دهم شهريور ماه ۸۸ پس از احضار به اداره آموزش و پرورش اسلامشهر بازداشت و سپس در دادگاه انقلاب اسلامى به رياست قاضى صلواتى و به اتهام “فعاليت تبليغى عليه نظام” و “تبانى و تجمع به قصد برهم زدن امنيت ملى” به شش سال حبس تعزيرى و پنج سال محروميت از فعاليت‌هاى اجتماعى محکوم شد. به دنبال بازداشت رسول بداغى، تعدادى از معلمان اسلامشهر در اعتراض به دستگيرى وى روبروى اداره آموزش و پرورش اين شهر تجمع کردند. پس از ساعتى مديريت اين اداره و رييس حراست به ميان تجمع کنندگان مى آيند و از دستگيرى بداغى اظهار بى اطلاعى نموده و هماهنگى اين اداره براى بازداشت را انکار کردند. حکم اخراج رسول بداغى از آموزش و پرورش، در مرداد سال ٨۹ به وى ابلاغ شد. در اين حکم علت اخراج اين عضو هيات مديرهٔ کانون صنفى معلمان ايران، غيبت، حضور در گردهمايي‌هاى اعتراضى فرهنگيان، فعاليت عليه نظام و اقدام عليه امنيت ملى اعلام شده است. رسول بداغى که از بدو بازداشت انفرادى و شکنجه در بند ٢٠۹ اوين و انفرادى زندان رجايى شهر را تجربه کرده است، تا به امروز از حق مرخصى محروم بوده است. ابراهيم بداغى، برادر اين معلم زندانى خرداد ۹١ با اعلام خبر سکته قلبى مادر اين زندانى، يادآور شد: “مادرم پس از شنيدن خبرهايى در مورد افزايش فشار بر رسول دچار نارسايى قلبى شده و پس از انتقال به بيمارستان شهداى عشاير خرم آباد، در بخش مراقبت‌هاى ويژه (اي‌سي‌يو) بسترى شده است.” همه تلاش هاى خانواده بداغى براى دريافت مرخصى رسول بداغى جهت آخرين ديدار با مادر بي‌نتيجه ماند و اين زندانى در زمان فوت مادر، در اعتصاب غذا و در سلول انفرادى زندان رجايي‌شهر کرج و در بي‌خبرى از مرگ مادرش نگه‌دارى مي‌شد. در آخرین خبر از این زندانی، شنبه ۲۶ بهمن ١٣۹٢، ماموران زندان رجايى شهر، در واکنش به اعتراض رسول بداغى و شاهرخ زمانى در خصوص عدم مجوز زندانيان سياسى اين زندان از کتابخانه بند، ضمن تخليه کتابخانه، ابتدا اين دو زندانى و فعال صنفى را به مدت ٣ روز به انفرادى منتقل کرده و سپس با اعزام ايشان به دادگاه انقلاب، اتهاماتى نظير شورش و اخلال در نظم را به ايشان تفهيم کردند. جايزه حقوق بشرى رها، از جانب سودويند براى اداى احترام و ستودن مبارزات رسول بداغى، که سهمى در ارتقاء و حفاظت از حقوق بشر در ايران داشته است، در نظر گرفته شده است. مراسم رسمى اهداى جوايز به برگزيدگان، در جريان ٢۵مين اجلاس شوراى حقوق بشر در ژنو، برگزار خواهد شد. سازمان غيردولتى اتريشى سودويند، در سال ١۹۷۹ بنيانگذارى شده است و از سال ٢٠٠۹ داراى مقام مشورتى شوراى اقتصادى اجتماعى سازمان ملل متحد مى باشد. سودويند که به توسعه جهانى پايدار، حقوق بشر و شرايط کارى مناسب در جهان خود را متعهد مى داند، از سال ٢٠١٠ در شوراى حقوق بشر از طريق تنظيم موضع گيرى هاى خود و تدارک اجلاس هاى موازى در مورد وضعيت حقوق بشر در ايران توسط نمايندگان خود در شوراى حقوق بشر، حسن نايب هاشم و شعله زمينى، شرکت داشته و در زمينه طرح موارد نقض حقوق بشر در ايران و جلب توجه بين المللى به آن، مى کوشد.
