حداقل قواعد معيار سازمان ملل متحد براى اجراى عدالت نوجوان (قواعد پكن) / قسمت ششم
حداقل قواعد معيار سازمان ملل متحد براى اجراى عدالت نوجوان (قواعد پكن) مصوب مجمع عمومى طى قطعنامه شماره ٣٣/۴٠ مورخ ٢۹ نوامبر ١۹٨۵ قسمت ششم تحقيق، برنامه ريزى، تدوين خط مشى و ارزشيابى ٣٠. تحقيق به منزله پايه اى براى برنامه ريزى، تدوين خط مشى و ارزشيابى ١-٣٠ تلاش هايى براى سازمان دادن و ترويج تحقيقات به منزله پايه اى براى برنامه ريزى موثر و تدوين خط مشى صورت مى گيرد. ٢-٣٠ تلاش هايى براى بازنگرى و ارزيابى ادوارى روندها، مشکلات و علل و تقصير نوجوان و نيازهاى مختلف مختص نوجوانان در حبس به عمل مى آيد. ٣-٣٠ تلاش هايى صورت مى گيرد تا ساز و کارها تحقيق منظم مبتنى بر ارزيابى بنا شده در نظام اجراى عدالت نوجوان برقرار شود و داده ها و اطلاعات ذيربط را براى ارزيابى مناسب و بهبود و اصلاح آينده اجراى عدالت جمع آورى و تحليل نمايد. ۴-٣٠ ارائه خدمات در اجراى عدالت نوجوان به طور نظام مند برنامه ريزى گرديده و به عنوان جز لاينفک تلاش هاى توسعه ملى اجرا گردد. تفسير کاربرد تحقيق به منزله پايه اى براى خط مشى توام با اطلاع عدالت نوجوان و به عنوان سازوکار مهم براى حفظ شيوه هاى پيشرفت در دانش و توسعه و بهبود مداوم عدالت نوجوان مورد تصديق است. بازخورد متقابل ميان تحقيق و خط مشى به طور خاص در عدالت نوجوان حائز اهميت است. با تغييرات سريع و اغلب اوقات شديد در روش هاى زندگى جوان و در اشکال و ابعاد جرم نوجوان، پاسخ هاى اجتماعى و عدالت به جرم و تقصير نوجوان به سرعت منسوخ و ناکافى مى شوند. از اين رو، قاعده ٣٠ معيارهايى را براى ادغام تحقيق در فرايند خط مشى و کاربرد اجراى عدالت نوجوان برقرار مى کند. قاعده توجه ويژه را به نياز براى بازنگرى منظم و ارزيابى برنامه هاى موجود و تدابير و برنامه ريزى در چارچوبى وسيع تر از اهداف توسعه جامع معطوف مى دارد. ارزيابى مداوم نيازهاى جوانان، روندها و مشکلات تقصير، پيش شرطى براى بهبود روش هاى تدوين خط مشى هاى مناسب و برقرارى مداخلات کافى در سطوح رسمى و غير رسمى است. در اين چارچوب، تحقيق توسط اشخاص و ارگان هاى مستقل بايد از سوى موسسات مسئول تسهيل گردد و ارزشمند است که نظرات خود جوانان، نه فقط آنهايى که مورد تماس نظام قرار مى گيرند، کسب و مدنظر قرار گيرد. فرايند برنامه ريزى به ويژه بايد بر نظام بيشتر موثر و برابر براى ارائه خدمات ضرورى مهر تاييد بگذارد. در جهت آن هدف بايد ارزيابى منظم و جامع با طيف گسترده، نيازها و مشکلات ويژه نوجوانان و شناسايى اولويت هاى روشن، وجود داشته است. در اين رابطه، بايد در استفاده از منابع موجود از جمله بديل ها و حمايت جامعه که در برقرارى آئين هاى ويژه اجرا و نظارت برنامه هايى مناسب خواهند بود، هماهنگى هم وجود داشته باشد. برگرفته از تارنماى مرکز اطلاعات سازمان ملل – تهران
