ژاله تبریزی:گزارشگران ویژه محیط زیست جهت نظارت بر برنامه های زیست محیطی، به ایران سفر کنند

اسناد حقوق بشرژاله تبریزی:گزارشگران ویژه محیط زیست جهت نظارت بر برنامه های زیست محیطی، به ایران سفر کنند

ژاله تبریزی:گزارشگران ویژه محیط زیست جهت نظارت بر برنامه های زیست محیطی، به ایران سفر کنند

موضع گیری سودویند در صحن علنی 24مین اجلاس شورای حقوق بشر

ژاله تبریزی:گزارشگران ویژه محیط زیست جهت نظارت بر برنامه های زیست محیطی، به ایران سفر کنند

پنجشنبه ۲۱ شهريور ۱۳۹۲ – ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۳

روز چهارشنبه 10 سپتامبر2013 (20 شهریور 92)، در سومین روز از 24 مین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، سازمان غیردولتی “سودویند” در صحن علنی شورا، در گفتگوی مستقیم، نسبت به گزارش دو گزارشگر ویژه مربوط به محیط زیست، به ایراد موضع پرداخت”. خانم ژاله تبریزی به نمایندگی از سودویند، بحران خشکی رودخانه ها و دریاچه ها در جمهوری اسلامی ایران را فاجعه ای بین المللی خواند و خواهان سفر خانم “کاترینا آلبوکرک” به ایران، در جهت جلوگیری از خسارات انسانی و نظارت بر برنامه های زیست محیطی جمهوری اسلامی ایران شد. ترجمه متن و ویدئوی سخنرانی خانم ژاله تبریزی به نمایندگی از سازمان غیر دولتی “سودویند” که به فرانسه ایراد شده، به شرح زیر است: گزارشگر ویژه محترم با تشکر از گزارش جامع شما درباره محیط زیست؛ می خواهم به نقاط زیر در مورد ایران اشاره نمایم: اقدامات غیر واقعی و اشتباه جمهوری اسلامی ایران در مورد محیط زیست، و نبود مدیریت آب در ایران و عدم رعایت استانداردهای بین المللی محیط زیستی، ساختن سدهای بی رویه و حساب نشده روی رودخانه هایی که به دریا منتهی میشوند، همچنان ادامه دارد . حفر چاه های بی رویه و برنامه ریزی نشده از طرف وزارت کشاورزی و عدم استفاده از دانش آبیاری مدرن و قطره ای موجب خشک شدن دریاچه ها شده است، بطور مثال تا به امروز 80 درصد دریاچه ارومیه خشک شده است و هشت میلیارد متر مکعب نمک و املاح بجا گذاشته است. آلودگی آب های آشامیدنی رودخانه ها به مواد شیمیایی و پسماندهای کارخانه ها: لازم به ذکر است که از 163 رودخانه موجود، 60 الی 70رودخانه کاملا خشک شده است. طبق گزارش رئیس مرکز بهداشت محیط کار و وزارت بهداشت، مردم 11 استان از 31 استان کشور در حال حاضر مجبور به استفاده از آب آشامیدنی آلوده می باشند و این مساله موجب بیماری های گوناگون در بین مردم شده است. بعضی از رودخانه های جاری از کشورهای همسایه،”علیرغم قراردادهای رسمی بین این دولتها”، متاسفانه بسته شده اند که در نتیجه عدم آبرسانی، این دریاچه ها خشک شده اند؛ بطور مثال هیرمند به دریاچه هامون. خانم کاترینا آلبوکرک: با توجه به بین المللی بودن ابعاد فاجعه انتظار می رود که برای حل این مساله محیط زیستی وآب از تجربیات کارشناسان جهانی کمک گرفته شود. از شما تقاضا داریم که با حضورتان در محل، از مقامات جمهوری اسلامی ایران بخواهید که برای جلوگیری از خسارت انسانی و زیست محیطی اقدامات لازم را به مرحله عمل برسانند.

print version     Home
                   

نظر شما؟

Type at least 1 character to search