نقض گسترده حقوق مدنی، سیاسی و اقتصادی افغانستانی های مقیم ایران
موضع گیری سودویند در سی و سومین نشست شورای حقوق بشر
نقض گسترده حقوق مدنی، سیاسی و اقتصادی افغانستانی های مقیم ایران
بیگانه ستیزی سیستماتیک در ارتباط با افغانستانی هایی که در ایران سکونت دارند
چهار شنبه ۱۲ آبان ۱۳۹۵ – ۰۲ نوامبر ۲۰۱۶
در طول تاریخ همواره در اثر وجود منازعات، اشغال، خشونت‌های قومی و مذهبی و دیگر انواع و اقسام آزار و اذیت‌ها، انسان‌های متأثر و متضرر از این جنگها و مشکلات، اقدام به ترک خانه و کاشانه خود نموده و سعی در رساندن خود به مناطق امن داشته‌اند. این افراد از ترس اینکه مورد خشونت، تجاوز، قتل و غارت قرار گیرند، ناخواسته ترک وطن نموده و راهی کشورهایی می‌شوند تا از این مصیبت‌ها رهایی یابند. مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۵۰ قطعنامه‌ای مبنی بر لزوم روشن شدن وضعیت پناهندگان تصویب کرد که منجر به به وجود آمدن کنوانسیون وضعیت پناهندگان در سال ۱۹۵۱ گردید و بعدها پروتکل ۱۹۶۷ در از بین بردن محدودیت‌های زمانی و جغرافیائی این کنوانسیون منعقد گردید. اما این کنوانسیون‌ها موجب از بین رفتن مفهوم پناهندگی نشد و این پدیده همچنان به قوت خود باقیست. امروزه در قرن ۲۱ همچنان شاهد جنگها و درگیری‌ها و اعمال خشونت علیه بشریت هستیم که امواج پناهندگان را در پی دارد. لذا بایستی که با نگاهی نو به این مسئله نگریست و به دنبال راهکارهایی برای کاستن از ضعف‌های موجود بود. این مسئله پناهندگی سالهای سال است که گریبان افغانستان را گرفته است از زمان اشغال شوروی تاکنون بسیاری از مردم افغانستان به کشورهای زیادی پناهنده شده‌اند که یکی از این کشورها به علت همجواری ایران بوده است.کمبودها وناکامی های پناهندگان افغانستانی در ایران موضوع بحث نماینده نهاد غیردولتی سودویند در بحث عمومی آیتم هشتم نشست ۳۳ شورای حقوق بشر سازمان ملل بود. پگاه فاطمی، فعال حقوق بشر به نمایندگی از این نهاد اتریشی این موضع گیری را در صحن شورا بیان نمود. متن کامل این موضع گیری به شرح زیر است: افغانستانی ها در جمهوی اسلامی ایران به طور گسترده و سیستماتیک مورد بیگانه ستیزی و نژادپرستی قرار می گیرند. در چند دهه اخیر، ایران میزبان پناهندگان افغانستانی است که کشور جنگ زده خود را ترک کرده اند، در حالی که این پناهندگان با محدودیت های جدی در رابطه با استفاده از حقوق مدنی، سیاسی و اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود مواجه هستند. روند ثبت نام پناهندگی بسیار دشوار و گران شده است، بنابراین تقریبا دو میلیون پناهجو از سه میلیون افغانستانی در ایران، ثبت نام نشده اند. در تاریخ ۱۴ شهریور ۱۳۹۵ پلیس شهر شیراز چشم ۲۷۷ مرد افغانی که متهم به حضور غیر قانونی درکشور بودند را بست و آنان را با عنوان غیرقانونی، محبوس داخل نرده های فلزی در کنار بقیه اجناس غیر قانونی پیدا شده از جمله مواد مخدر، ماشین های دزدی شده، اسلحه و مشروبات الکلی در معرض دید عمومی قرار داد. صرف نظر از وضعیت ثبت نام، پناهندگان افغانستان به طور سیستماتیک مورد تبعیض، آزار و تهدید توسط مقامات و شهروندان ایرانی قرار می گیرند. آنها در بیشتر مواقع بدون طی کردن مراحل قانونی از کشور اخراج می شوند. در سال های اخیر شاهد پدیده در حال رشدی هستیم و آن استخدام افغانستانیها برای جنگ در حمایت از دولت سوریه توسط ایران است. به افغانستانی ها قول داده شده بود که در ازای ثبت نام داوطلبانه به آنها اقامت دائم در ایران و دستمزد قابل توجهی داده خواهد شد. سودویند معتقد است، که دلیل اجازه ثبت نام کودکان افعانستانی در مدرسه در راستای همین سیاست تشویقی جدید است. با وجود اینکه گفته می شود این اقدام داوطلبانه است، تعدادی از افغانستانی ها اظهار کرده اند که ایران از زور و اجبار برای این کار استفاده کرده است. ایران، افغانستانی هایی که اجازه اقامت قانونی در این کشور را ندارند وادار کرده که برای انتخاب بین جنگ در سویه و یا بازگشت به افغانستان یکی را انتخاب کنند. بیگانه ستیزی در ایران به افغانستانیها محدود نمی شود. صحبت هایی پر از نفرت علیه کشورهای عربی در ایران افزایش یافته است. در اولین روز سپتامبر در مسابقه فوتبال بین ایران و قطر در ورزشگاه شعارهایی به شدت توهین کننده و ضد عرب استفاده شد. آقای رئیس جمهور، برخی از حاضرین در صحنه سیاسی ایران به طور مستقیم مسئول ترویج و تشویق چنین بیگانه ستیزی و نفرت نسبت به پناهندگان و اقلیت های اتنیکی در ایران و همچنین کشورهای دیگر هستند، جلوی این پدیده باید گرفته شود. ویدیوی این موضع گیری با ترجمه فارسی را از این لینک مشاهده کنید:
ویدیوی این موضع گیری به زبان انگلیسی را از این لینک مشاهده کنید:
Home
