درگیری ٨٠٠ تن از اهالی سد کارون ٣، با مسئولان محلی

اسناد حقوق بشردرگیری ٨٠٠ تن از اهالی سد کارون ٣، با مسئولان محلی

درگیری ٨٠٠ تن از اهالی سد کارون ٣، با مسئولان محلی

اعتراض حدود ٨٠٠ تن از اهالی روستاهای اطراف سد کارون ۳، در خصوص عملکرد وزارت نيرو و شرکت توسعه منابع آب و نيروى ايران (آبنيرو)، منجر به درگيرى هاى پراکنده بين آنان و نيروهاى انتظامى حاضر در محل شد که طی آن به آمبولانس ها و خودروهاى نظامى خساراتی وارد گردید.

حدود ۵ ماه پس از سقوط يک دستگاه مينى بوس به درياچه پشت سد کارون ٣ که منجر به مرگ ١٢ کودک و زن، از اهالى روستاى سادات حسينى واقع در شهرستان ايذه شده بود؛ در حادثه اى مشابه، سقوط يک دستگاه خوروى وانت به درياچه اين سد، يک قربانى بر جاى گذاشت.

بنا بر گزارش رسانه هاى محلى از ايران، روز شنبه ۵ بهمن ١٣۹٢، يک دستگاه خودروى وانت زامياد سايپا که در حال بازگشت به خانه خود در روستاى برافتو از مجموعه روستاهاى سادات حسينى دهدز در ساحل شرقى کارون بود، هنگام بارگيرى توسط شناور پشتيبانى موسوم به “بارج”، به درون درياچه سقوط کرد. اين خودرو در هنگام حادثه، ٢ تن سرنشين داشت. يکى از سرنشينان خودرو موفق شد جان خود را نجات دهد. اما راننده خودرو به نام “ايوب حسينى برافتوى” جان باخت.

 پس از ۴دهه آغاز مطالعات بهره بردارى از پتانسيل برق آبى رودخانه کارون و حدود يک دهه بهره بردارى نهايى اين سد در سال ١٣٨٣، که منجر به تخريب ۷٠ روستا، آواره شدن ٢٠ هزار تن از روستائيان و محاصره ٢۴ روستاى ديگر در ميان آبهاى پشت اين سد شده است، وزارت نيرو در جمهورى اسلامى ايران، همچنان از تعهدات خود نسبت به جايگزينى راههاى روستايى و ايجاد پل ارتباطى بين روستاهاى دو طرف اين سد که با آبگيرى سد غرق شده اند، سر باز مى زند.

در فقدان راههاى روستايى و پل ارتباطى بين روستاهاى دو طرف سد کارون ٣، شناور دريايى وزارت نيرو، تنها گزينه ارتباطى ساکنان اين روستا طى سالهاى گذشته بوده است. استفاده از اين تنها امکان ارتباطى، به دليل نبود اسکله، شيب زياد زمين در محل بارگيرى خودروها و ريزشى بودن ساحل درياچه، نيز شرايط خطرناکى براى اهالى به وجود آورده و قربانيان زيادى بر جاى گذاشته است.

تصویر ترانزیت وسائل نقلیه روستاییان اطراف سد کارون ۳ 

۲۴ روستاهاى بخش دهدز شهرستان ايذه که از سال ۱۳۸۳ و آبگيرى سد کارون ۳ تاکنون در محاصره کامل آب قرار گرفته اند، عبارتند از: “ميراحمد، شيوند، حوض گل شهپيرى ها، پره چول، آب انبار، پرجونک، جدولکان، چم در، ابوالخير، گور پرويز بالا، گور پرويز پائين، سر توف، چمان تنگ آوى، برافتو، تنگ هوشک، رضائيها، فالح ده تول، على آباد فالح، ملاح، درب، درب غريبى ها، اسلام آباد.”

اهالى اين ۲۴ روستاها که حدود ۱۲ هزار تن هستند و قبلاً از “پل گدار شهپير” و “پل شالو” تردد مى کردند، از سال ۱۳۸۳ تاکنون در محاصره کامل آب درياچه سد قرار دارند و مجبورند با استفاده از لنج هاى شرکت توسعه منابع آب و نيروى ايران از دو نقطه “گدار شهپير” و “شيوند” از عرض درياچه سد کارون ۳ عبور کنند. لنجهاى شرکت آب و نيرو از ساعت هشت صبح تا هشت عصر در فواصل نيم ساعت يکبار فعاليت مى کنند. بنابراين اهالى در نيمى از شبانه روز، از دسترسى به امکان تردد محروم هستند و در نيمه باقيمانده نيز دسترسى ايشان به لنجها محدود به فواصل نيم ساعتى است.

آمار دقيقى از جان باختگان در اين دوره ۹ ساله در دست نيست. تاکنون تعداد قابل توجهى از اهالى اين روستاها بر اثر نبود راه روستايى و دير رسيدن به بيمارستان، جان خود را از دست داده اند که خبر هر يک از اين حوادث، به تناوب در رسانه هاى محلى بختيارى از جمله ايبنانيوز منتشر شده است. امام جمعه ايذه در خطبه دوم نماز جمعه مورخ ۱۱/۰۵/۱۳۹۲ شهرستان ايذه، تعداد اين جانباختگان را حدود ۴۰ تن عنوان کرده است.

تارنماى محلى “ايپنانيوز” در اين خصوص گزارش داد که وزارت نيرو، شرکت توسعه منابع آب و نيروى ايران (آب و نيرو)، نه تنها از اداى تعهدات خود مبنى بر جايگزين کردن راههاى روستايى که در سد کارون ٣ غرق شده اند، خوددارى مى کنند بلکه از پرداخت مبلغ ۲۶۰ ميليارد تومان ساليانه که براساس قانون بابت ۶ درصد ماليات بر ارزش افزوده توليد برق و يک درصد عوارض نيروگاه سد کارون ۳، بايد به مردم ايذه، دهدز و باغملک اختصاص يابد، نيز طفره مى رود.

در بازديدهاى گروه حقيقت ياب غيردولتى، بارها مشاهده شده عليرغم حادثه منجر به فوت ناگوار ۱۲ تن در تابستان ١٣۹٢، جليقه ى نجات به تعداد کافى وجود نداشته و در برخى بازديدها مشاهده شد که به اندازه نيمى از مسافرين وجود ندارد. مسئولان مربوطه، تنها با آويزان کردن يکى دو جليقه به ديواره هاى بارج، مسئوليت تأمين جان مسافران را به يک صحنه سازى نمادين و نمايشى تقليل داده اند.

اين رفتار و عملکرد جمهورى اسلامى ايران با واکنش فعالان مدنى در خارج از ايران نيز مواجه بوده است.

پيشتر و در جريان ٢۴مين اجلاس جانبى شوراى حقوق بشر در شهر ژنو، سازمان غير دولتى”سودويند” که از حقوق بشر در ايران دفاع مى کند، نسبت به اجراى پروژه هايى با هزينه هاى کلان اما بدون ارزيابى زيست محيطى، در جمهورى اسلامى ايران هشدار داده بود.

 “سودويند” در موضعگيرى کتبى در جريان آن اجلاس، جان باختن ١٢ زن و کودک در درياچه کارون ٣ را فاجعه خوانده و آن را ناشى از سدسازى هاى بى رويه بدون ارزيابى زيست محيطى، عنوان کرده بود.

ژاله تبريزى نيز به نمايندگى از “سودويند”، در گفتگوى مستقيم، نسبت به گزارش دو گزارشگر ويژه مربوط به محيط زيست، نسبت به  عدم رعايت استانداردهاى بين المللى محيط زيستى، ساختن سدهاى بى رويه و حساب نشده، هشدار داده بود.

وى در اين گفتگو خواهان خواهان سفر “کاترينا آلبوکرک” به ايران، در جهت جلوگيرى از خسارات انسانى و نظارت بر برنامه هاى زيست محيطى جمهورى اسلامى ايران شده بود.

Type at least 1 character to search