خشونت علیه زنان و جامعه “ال جی بی تی آی”<br /> مصداق بارز شکنجه است : www.iranhrc.org

اسناد حقوق بشرخشونت علیه زنان و جامعه “ال جی بی تی آی”
مصداق بارز شکنجه است : www.iranhrc.org

خشونت علیه زنان و جامعه “ال جی بی تی آی”
مصداق بارز شکنجه است : www.iranhrc.org

Warning: getimagesize(http://www.iranhrc.org/images/gay-rights-image.jpg) [function.getimagesize]: failed to open stream: HTTP request failed! HTTP/1.1 404 Not Found in /home/content/54/10001454/html/p/publ/view_print_version.php on line 191

Warning: Division by zero in /home/content/54/10001454/html/p/publ/view_print_version.php on line 194

(بخش اول) خوان مندز گزارشگر ویژه شکنجه و دیگر رفتارها یا مجازات های خشن، غیر انسانی و تحقیر آمیز سازمان ملل در گزارش سالانه خود که روز 8 مارس روز جهانی زن به شورای حقوق بشر ارائه می شود، از منظر جنسیتی به شکنجه پرداخته است. در این گزارش آمده که در حقوق بین الملل با خشونت علیه زنان و دختران1 و جامعه ال جی بی تی آی می توان به عنوان مصداق بارز شکنجه و دیگر رفتارها یا مجازات های خشن، غیرانسانی و تحقیر آمیز برخورد کرد. مندز در گزارش خود به این مهم پرداخته که از نظر تاریخی چهارچوب های ضد شکنجه و بدرفتاری اکثرا در پاسخ به رفتارهای نامتناسب با مردان شکل گرفته است. در نتیجه تجزیه و تحلیل ها اکثرا شامل نگاه جنسیتی و شرایط تلاقی نیستند و به اندازه کافی به تاثیرات تبعیض های تثبیت شده در پدرسالاری، هنجارهای دگرجنس گرا، ساختارهای قدرت تبعیض آمیز و همچنین کلیشه های جنسیتی اجتماعی نمی پردازند. او در این گزارش به راه هایی پرداخته که با استفاده از آنها بهتر و تاثیرگذار تر بتوان از سازوکارهای ضد شکنجه و بدرفتاری استفاده کرد تا نقض حقوق بشر اعمال شده به افرادی که در هنجارهای جنسیتی و گرایش جنسی موجود قرار نمی گیرند را کنترل کرده و شکاف های موجود در جلوگیری، حمایت و دسترسی به عدالت و جبران صدمه به آنها را شناسایی کرد. این گزارش همچنین راهنمای عملی برای دولت ها در راستای اجرای تعهداتشان در احترام و حمایت از حقوق تمامی افراد جامعه برای رهایی از شکنجه و بدرفتاری می باشد.

سرفصل های این گزارش که متن کامل آن در این لینک آمده است، عبارتند از:

چهارچوب های قانونی؛ شکنجه و بدرفتاری با زنان، دختران و زنان و مردان همجنسگرا، دوجنسگرا و تراجنسی در بازداشتگاه ها؛ قاچاق زنان و دختران؛ شکنجه و بدرفتاری با زنان، دختران، زنان و مردان همجنسگرا، دوجنسگرا، تراجنسی و میان جنسی در مراکز بهداشتی- درمانی؛ تجاوز و خشونت جنسی؛ خشونت خانگی؛ اعمال مضر؛ خشونت های ناموسی؛ ناقص سازی جنسی زنان؛ ازدواج کودکان و ازدواج اجباری؛ دسترسی به عدالت و غرامت و نتیجه گیری ها و توصیه ها.

نتیجه گیری ها و توصیه ها

حکومت ها به شدت متعهد هستند که از خشونت بر مبنای جنسیت و تبعیض علیه زنان، دختران و زنان و مردان همجنسگرا، دوجنسگرا، تراجنسی و میان جنسی که میزان آن به شکنجه و بدرفتاری نزدیک شود، در هر زمینه و چه توسط کارمندان حکومتی و یا افراد دیگر اعمال شده باشد، جلوگیری کرده و با آن مبارزه کنند. برای ارزیابی میزان درد و رنجی که بر قربانی خشونت بر مبنای جنسیت اعمال شده، حکومت ها باید تمامی شرایط را بسنجند منجمله وضعیت اجتماعی قربانی؛ قوانین تبعیض آمیز موجود، چهارچوب هنجارها و نهادهایی که کلیشه های جنسیتی را تقویت کرده و آسیب ها را تشدید می کنند؛ اثرات طولانی مدت بر روی سلامت جسمی و روحی قربانی؛ دسترسی به دیگر حقوق بشر و قابلیت پی گیری دیگر اهداف زندگی. حکومت ها باید برای برطرف کردن احتیاج های در لحظه قربانی خشونت بر مبنای جنسیت، غرامت های موقت فوری طراحی کنند که در صورت لزوم شامل دسترسی به توانبخشی و درمان های پزشکی و روانی هم باشد. حکومت ها باید تمامی قوانینی را که در حمایت از تبعیض و ستم پدرسالاری علیه زنان می باشد، لغو کنند؛ از جمله قوانینی که تجاوز در رابطه زناشویی را به عنوان تجاوز نمی شناسد و یا متجاوزی را که بعد از تجاوز با قربانی خود ازدواج کند ببخشد و همچنین قوانینی که رابطه خارج از ازدواج را جرم می انگارند. به علاوه، حکومت ها باید روابط بین دو همجنس بالغ بر مبنای خواست خودشان را از جرایم حذف و تمامی قوانینی که افراد را بر مبنای اعلام یا داشتن گرایش جنسی و یا هویت جنسی مجرم می شناسد لغو کنند. سیاست ها و برنامه عمل های گسترده و همسو برای مبارزه با تبعیض و خشونت بر مبنای جنسیت به شمول آموزش های حساس به جنسیت به کارمندان و مقامات و ایجاد کمپین های اطلاع رسانی و آموزش عمومی باید در تمامی سطوح بوجود آمده و اجرا شوند. در رابطه با زنان، دختران و زنان و مردان همجنسگرا، دوجنسگرا و تراجنسی در بازداشتگاه ها، گزارشگر ویژه از همه حکومت ها می خواهد تا: آ) قواعد بانکوک را به صورت کامل و سریع اجرا کرده و شرایط خاص و مناسب جنسیتی را در هنگام حبس بوجود بیاورند؛ ب) با توجه به قواعد توکیو از حبس قبل از دادگاه به عنوان آخرین گزینه استفاده کرده و به شرایط جایگزین مانند آزادی به قید وثیقه و یا به قید کفالت ارجحیت دهند؛ پ) متضمن حق استفاده از مشاوره حقوقی موثر به انضمام استفاده از مشاوره حقوقی تسخیری در صورت لزوم و حق درخواست تجدید نظر به دادگاه و یا نهاد مستقل صالح دیگر، بدون تبعیض؛ ت) بررسی مجدد قوانین و روند دادرسی جنایی و شیوه های قضایی برای اطمینان از اینکه آنها تمامی پیشینه زنان را در هنگام تصمیم گیری پیرامون حکم زنان در نظر می گیرند منجمله پیشنیه تجربه آزار، مشکلات روانی و یا اعتیاد به مواد2 و همینطور مسئولیت های آنان از جمله مسئولیت مادری و یا مسئولیت سرپرستی؛ ث) فرستادن زنان و دختران از نظام عدالت کیفری به برنامه ها و خدمات مناسب و ایجاد شرایط جایگزین حبس منجمله تبرئه مشروط یا مطلق، مجازات شفاهی، مصالحه، پرداخت غرامت و یا جبران خسارت، حکم به انجام خدمات عمومی، جلسه میانجیگری بین قربانی و مجرم، کنفرانس های خانوادگی، محفل صدور حکم3، برنامه های توانبخشی اعتیاد مواد مخدر و دیگر شیوه ها، برنامه ها و خدمات ترمیمی؛ ج) امکانات حمایتی غیر حبس مانند خانه های امن و دیگر جایگزین های جامعه محور را ایجاد کنند و تضمین کنند که تنها زمانی زنان را برای حفاظتشان به مراکز حبس منتقل می کنند که حتما لازم باشد و این خواست مشخص خود آن زن باشد. چنین حبسی باید موقتی و تحت نظارت مراجع صالح باشد و هیچگاه بدون خواست شخص ادامه پیدا نکند؛ چ) متضمن جدایی محل حبس زنان و مردان به شمول هنگام انتقال آنان باشند. مطمئنا از زندانبانان و ناظران زن در محل های حبس استفاده کنند و در تیم همراهی زندانیان زن حداقل یک مامور زن حضور داشته باشد؛ ح) زنجیر کردن و یا دستبند زدن به زنان حامله، زنانی که درد زایمان دارند و در حین وضع حمل و همچنین زنان بلافاصله بعد از زایمان را بلافاصله متوقف کنند؛ خ) استفاده از زندان انفرادی برای زنان حامله، زنان شیرده، مادران با کودکان خردسال، زنانی که از معلولیت های جسمی یا روانی برخوردارند و همچنین دختران زیر 18 سال را حتا به عنوان حمایت از آنان به طور مطلق ممنوع کنند؛ د) اطمینان حاصل کنند که بازدید های بدنی و لخت کردن زندانیان به صورت مناسب و تنها زمانی اتفاق بیفتد که لازم است. بازدید توسط افرادی که از همان جنسیت هستند و اطلاعات پزشکی و مهارت کافی برای بازدید بدنی دارند انجام شود، تا درحین بازدید حریم خصوصی و کرامت انسانی زندانی رعایت شود. بازدید حتما در دو مرحله انجام شود (تا زندانی هیچگاه به صورت کامل لخت نباشد)، و بازدید بدنی زندانیان زن توسط کارمندان مرد ممنوع باشد؛ ذ) در نظر بگیرند که زنان احتیاج به خدمات درمانی بهداشتی مخصوص دارند و مراقبت های ابتدایی و تخصصی را به شمول چک آپ کامل و آماده سازی برای آزادی به شکل جامع و به شیوه انسانی در راستای قواعد بانکوک4 برای آنها تدارک ببینند؛ مراقبت های پیشگیرانه حساس به جنسیت و طراحی شده به شکلی که از حریم خصوصی و کرامت انسانی زنان حفاظت کند ایجاد کنند، از جمله با درنظر گرفتن سلامت روانی، سلامت جنسی و تولید مثل، پیشگیری از اچ. آی. وی و درمان آن، درمان اعتیاد به مواد و برنامه های توانبخشی و تضمین کنند که آزمایش ها و درمان زنان زندانی در صورت درخواستشان توسط کادر پزشکی زن انجام شود مگر در موارد اورژانس؛ ر) متضمن استانداردهای سرویس های بهداشتی باشند و تسهیلات و مواد لازمی که برای احتیاجات بهداشت فردی زنان مورد نیاز است را برای آنان تهیه کنند از جمله دسترسی به آب تمیز و دسترسی مجانی به نوار بهداشتی حتا در حین نقل و انتقال آنان ؛ ز) وادار کردن به و تست اجباری حاملگی برای زنان را ممنوع کنند و لازمه انجام تست حاملگی را رضایت کامل و آزادانه زنان پس از داشتن اطلاعات کامل در رابطه با این تست قرار دهند. انجام تست بکارت را در هر شرایطی ممنوع کنند؛ ژ) تنها زمانی زنان حامله و یا زنان با فرزندان کوچک را زندانی کنند که هیچ امکان جایگزین دیگری وجود نداشته باشد، تضمین کنند که سیاست دادن حکم به این زنان و اجرای آنها با توجه به منافع کودک و احتیاج او به ارتباط مستقیم با مادرش باشد، به زنان مجرم برای دستیابی به امکاناتی که آنها را در مسئولیت پرورش کودک کمک می کند یاری کنند و امکانات خاص برای مادران را قبل از پذیرش آنان مهیا کنند تا امکان مراقبت از کودکان جایگزینی را بوجود بیاورند و این امکان را به کودکان بدهند تا ارتباط مستقیم و شخصی با مادر خود در حبس داشته باشند. س) در صورتی که حبس کودکان همراه با مادرشان در زندان غیرقابل اجتناب باشد، سیستم های حفاظتی موثری را بوجود بیاورند به شمول نظارت و بررسی تک تک موارد که مبادا رفتار با کودکان در زندان مانند رفتار با زندانیان باشد، شرایطی ایجاد کنند که تمامی احتیاجات کودکان را مانند احتیاجات پزشکی-درمانی، جسمی، روانی، آموزشی و به شمول شرایط زندگی که برای رشد کودک لازم است، در عمل تضمین کند؛ ش) در صورتی که حبس دختران غیر قابل اجتناب باشد، مرکز کودکان مجزایی را طراحی و ایجاد کنند که پرسنل آن افراد آموزش دیده و حساس باشند و تضمین کنند که خدمات، حمایت و کمک های جامع به دختران داده شود. این مراکز از جمله شامل واحدهای کودکان خاص و دختران که برای رسیدگی به نیازهای خاص دختران در حبس طراحی شده اند، باشند؛ ص) تضمین کنند که مهاجران، پناهندگان و پناهجوها به صورت جداگانه بررسی بشوند و نیازهایشان برای حمایت در نظر گرفته شود. اینکه روش های بررسی و ارزیابی کافی وجود داشته باشد تا قربانیان شکنجه و بدرفتاری ها از بین این گروه شناسایی شوند. امکاناتی را بوجود بیاورند که زنان و مردان همجنسگرا، بیسکشوال، تراجنسی و میانجنسی بتوانند شرایط خودشان را به شکلی امن و داوطلبانه و با کرامت اعلام کنند و تضمین کنند که اقدامات انجام شده توسط مقامات مهاجرت باعث تکرار تروما برای آنها نشود؛ ادامه دارد

منابع:

1/ در ادبیات سازمان ملل منظور از دختران یا دختربچه ها کودکان مونث زیر 18 سال می باشد. 2/ مترجم: طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی منظور از اعتیاد به مواد، اعتیاد به موادی است که تاثیرات روانگردانی دارند از جمله الکل و مواد مخدر. 3/ مترجم: هدف از تشکیل چنین محافلی دسترسی به عدالت ترمیمی است. این محفل با هدف تشخیص نیازهای قربانی، اطمینان از مشارکت عمومی و شناسایی نیازهای مجرم برای توانبخشی تشکیل می شود. 4/ مترجم: قواعد بانکوک، قواعدی هستند که در دسامبر 2010 در مجمع عمومی سازمان ملل در رابطه با رفتار با زندانیان زن و ایجاد شرایط غیر حبس برای زنان مجرم، تصویب شدند.

Type at least 1 character to search