“جمهوری اسلامی و مرکز مین‌زدایی مسوول کشته شدن افراد بر اثر انفجار مین است” : www.iranhrc.org
All Human Rights for all in Iranwww.iranhrc.org
به دنبال جان باختن سه شهروند ایرانی؛
جمعه ۲۴ مهر ۱۳۹۴ – ۱۶ اکتبر ۲۰۱۵
|
«دیش حمیدی»، «هادی چنادله» و «نوروز خسرجی» سه شهروند دهلرانی، ظهر امروز جمعه ۲۴ مهرماه ۱۳۹۴، بر اثر انفجار مین‌های باقی مانده از جنگ 8 ساله ایران و عراق جان باختند. در این حادثه مرگبار که نزدیک «پاسگاه شرهانی» در منطقه «دشت عباس» در استان «ایلام» روی داده یک تن دیگر به نام «رمضان حمیدی» به سختی مجروح شده و در بیمارستان شهر «دهلران» بستری شده است. گفته شده این سومین حادثه روی داده در مناطق غرب و جنوب غرب کشور در هفته اخیر است. با احتساب قربانیان حادثه امروز در «دهلران»، آمار قربانیان انفجار مین و مواد منفجره باقی مانده از جنگ، در مجموع به 41 کشته و مجروح در سال جاری رسید. «مرکز مین‌زدایی کشور» وابسته به «وزارت دفاع و نیروهای مسلح» بدون توجه به تکرار مداوم این حوادث مرگبار، کماکان عملکرد ضعیف خود را در مورد پاکسازی میادین مین به عنوان پاسخ ارایه داده است. از سوی دیگر جمهوری اسلامی نیز با وجود هشدارهای جهانی، هنوز به پیشنهاد کشور «بوسنی» مبنی بر «پاکسازی اصولی میادین مین» که در «نشست ۲۸ شورای حقوق بشر سازمان ملل» از سوی ایران پذیرفته شده و قول پاکسازی اصولی را نیز داده است، کماکان هیچ نکته مثبتی در این باره انجام نداده و توجهی نکرده است. دستور عمل پاکسازی در «مرکز مین‌زدایی کشور» که بومی‌سازی شده است، برگرفته از استاندارد‌های پاکسازی جهانی است (توسط UNIMASتهیه و تنظیم می‌شود) این دستورالعمل ملاک پاکسازی در مرکز مین‌زدایی است ولی از سوی مسوولان این مرکز، جنبه صوری داشته و به آن عمل نمی‌شود. در بخشی از این دستورالعمل که به نام (AIMAS) شناخته می‌شود آمده است که “نهاد ملی مین موظف است برای پاکسازی مناطق آلوده به مین اقدامات جامع را به کار برد” که تاکنون اینگونه نبوده است. در آیمس (AIMAS) ۱۰۶۰ در مورد مسوولیت نهاد ملی مین چنین گفته شده است؛ الف- آلودگی مین‌ها ابتدائاً و نهایتاً یک مسوولیت ملی است و به همین خاطر دولت‌ها (یا مقامات ملی مربوطه) در قبال قربانیان در همه مناطق تحت تاثیر مین‌ها مسوولیت دارند. این مسوولیت شامل مناطق شناخته شده و ناشناخته، مناطقی که پاکسازی شده یا تحویل مقامات ملی یا اجتماعات داخلی شده، مناطقی که خنثی شده، یا در نتیجه فرآیند آزادسازی زمین مین‌های آن‌ها کاهش داده شده می‌شود. فقط وقتی یک آژانس تکمیلی مستقیماً و معمولاً مسوول یک منطقه تحت تاثیر باشد، این آژانس می‌تواند مسوول مصدومان آن منطقه نیز باشد. فقط در این صورت اعتبار این ادعا باید مورد به مورد اثبات شود. اعلام اتمام پاکسازی پیش‌تر درباره استان «کرمانشاه» در سال 1391، صورت گرفت. پس از انجام و اعلام این کار غیرکارشناسی و کاملا اشتباه، شهروندان بسیاری در این استان، قربانی انفجار مین و مواد منفجره بازمانده از جنگ شدند. این فجایع نشان از عدم پاکسازی علمی و صحیح در اراضی آلوده بود. امید است درباره این استان که پیش‌تر گفته شده “تا ۹۰ درصد پاکسازی شده است” حوادث مرگبار دیگری رخ ندهد و «مرکز مین‌زدایی کشور» و حکومت جمهوری اسلامی با رویکردی جدید به این موضوع نگاه کرده و همچنین پاکسازی اصولی میادین مین را هرچه زودتر در این مناطق آغاز و به انجام برسانند.
