بررسی مشکلات افراد دارای معلولیت در شورای حقوق بشر
موضع گیری سودویند در بیست و هشتمین شورای حقوق بشر
بررسی مشکلات افراد دارای معلولیت در شورای حقوق بشر
پنجشنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۳ – ۱۲ مارس ۲۰۱۵
افراد دارای معلولیت یکی از بزرگترین اقلیت‌های جهان هستند که بالغ بر یک دهم جمعیت دنیا را تشکیل می‌دهند. عمده افرادی که دارای معلولیت می‌باشند در کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کند. افراد متعلق به این جامعه عمدتا به دلایل بیکاری و فقر در انزوای اجتماعی به سر می‌برند و همین امر موجب می‌شود این افراد در معرض اشکال مختلف تبعیض و محرومیت‌های اجتماعی قرار بگیرند. این در حالی است که افراد این جامعه می‌بایست همانند انسان‌های دیگر از کلیه حقوق و آزادی‌های اساسی که در اسناد بین المللی و داخلی به آن‌ها اشاره شده، بهره‌مند باشند. بر اساس کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت مصوب ۱۳ دسامبر ۲۰۰۶که این کنوانسیون حاوی مجموعه متنوعی از حقوق مدنی و سیاسی و حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر (۱۹۴۸) و میثاق حقوق سیاسی و حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (۱۹۶۶) برای افراد دارای معلولیت است. با وجود اینکه جمهوری اسلامی نیز قوانینی جهت رسیدگی به افراد دارای معلولیت وضع کرده است اما شواهد نشان می‌دهد که در اجرای این قوانین با ضعف‌ها و عملکردهای منفی اجرایی همراه بوده است. در همین رابطه نهایتا کنوانسیون بین المللی حقوق افراد دارای معلولیت در مجلس شورای اسلامی تصویب شد و به دستگاه‌های اجرایی ابلاغ گردید، اما همچنان جمهوری اسلامی ایران با وجود ادعای شکل دادن به قوانین خود مبنی بر رعایت کنوانسیون حمایت از معلولین شاهد آن هستیم که این تبعیض‌ها همچنان به مقیاس وسیع صورت می‌گیرد و می‌توان در همین رابطه بخشی از معلولان کشوررا که معلولان بر اثر انفجار مین هستند را ذکر کرد. انفجار مین یکی از معضلاتی است که موجب معلولیت بیش از ۸۰۰۰ معلول ساکن مناطق الوده به مین شده است و کشورهای الوده باید برای این مشکلات راهکاری عملی انجام دهند جمهوری اسلامی با تمایز دادن مجروحان جنگی و معلولان انفجار مین هیچ راهکار، عملی برای کاهش مشکلات این دسته از معلولان ومصدومین مین انجام نداده است. سه شنبه نوزدهم اسفند نهاد غیر دولتی سودویند در جریان نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، در «پنل گفتگوی تعاملی با گزارشگر ویژه افراد دارای معلولیت» در ارتباط با مسئله جامعه معلولین و آسیب‌های ناشی از سومدیریت و همچنین حقوق جامعه معلولان موضع گیری کرد در این رویداد «شعله زمینی» فعال حقوق بشر به نمایندگی از این نهاد اتریشی در مقر شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو ضمن انتقاد از شرایط بحرانی و عدم رسیدگی به جامعه معلولان در ایران و عدم برابری استفاده از منابع و امکانات انسان‌های سالم ومعلول، خواهان سفر گزارش گر شورای حقوق بشر به ایران شد. وی این برابری را حق جامعه معلولان طبق کنوانسیون‌ها و همچنین اعلامیه جهانی حقوق بشر دانست. وی همچنین به دلیل مشکلات بسیار معلولان در ایران، بر ضرورت سفر این گزارشگر ویژه به این کشور تاکید کرد. ترجمه متن و ویدیو به زبان انگلیسی به شرح زیر است:
با تشکر آقای رئیس، سودویند از ایجاد این کرسی گزارشگری ويژه افراد با ناتوانائی ها و انتخاب شما به عنوان گزارشگر ویژه آن خشنود است و امیدوار است که با تلاش‌های شما تبعیض‌ها بر علیه آن بخشی از مردم که تعدادشان از ۱۰ در صد در هر کشور بیشتر است از بین بروند. نخست بر هر چیز مهم‌ترین سوال ما از شما در ارتباط با همین کلمه افراد با ناتوانایی هاست. آیا به نظر شما کاربرد خود این کلمه همراه با قبول تبعیض نیست؟ آیا این واقعیت ندارد که افراد متعلق به این گروه‌های اجتماعی اغلب توانایی‌های بیش از متوسط جامعه را در بسیاری از عرصه‌های دیگر نشان می‌دهند؟ آیا نباید یک واژه دیگری بیابیم؟ شما در گزارش خود گفته‌اید که زمانی که از طرف کشور‌ها دعوت شوید به آن کشور‌ها سفر می‌کنید. ما متاسفیم که بگوییم که در همین شورا کشورهایی هستند که مطرح کردن مسائل اجتماعی را سیاه نمایی می‌خوانند، کشورهایی که جنگ داشته‌اند و هنوز هم زنان و کودکان براثر انفجار مین دچار نقص عضو می‌شوند. با این حال برخی از مقامات آمار بسیار غیر واقعی از افراد با ناتوانایی‌ها اعلام می‌کنند. خانم گزارشگر ما می‌خواهیم توجه شما را به قربانیان و تلفات انفجار مین در ایران که تا سال ۲۰۱۳ بیش از ۵۰ هزار نفر بودند جلب کنیم. اکثر این افراد دسترسی به امکان حمل و نقل، بیمارستان استاندارد و پروتز‌های استاندارد ندارند. برنامه شما برای حمایت از افراد با ناتوانایی‌ها بخصوص در کشورهایی که احتمالا شما را دعوت به بازدید نمی‌کنند چیست؟ ما از شما نیز تقاضا می‌کنیم که علاوه بر همکاری نزدیک با دکتر احمد شهید گزارشگر ویژه ایران و دیگر گزارشگران ویژه موضوعی به خصوص گزارشگر ویژه سلامت و گزارشگر ویژه سالمندان، خود نیز خواستار حضور در ایران و بررسی وضعیت حقوق بشر در ارتباط با موضوع مورد مسئولیت خود شوید.
Home
