بسیاری از روزنامه نگاران ایرانی به دلیل ابراز عقیده در زندان هستند
ایران یکی از ۵ زندان بزرگ روزنامه نگاران جهان
شنبه ۱۲ ارديبهشت ۱۳۹۴ – ۰۲ مه ۲۰۱۵
مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۱۹۹۳ با قطعیت آراء سوم ماه مه (۱۳ اردیبهشت) را روز آزادی مطبوعات نامید و اجرای اصل ۱۹اعلامیه جهانی حقوق بشر را برای دولت‌ها الزامی دانست. مجمع عمومی سازمان ملل با تصویب قطعنامه‌ای رسما روز سوم ماه مه را «روز جهانی آزادی مطبوعات» اعلام کرد. در این قطعنامه آمده است: «هدف مجمع از رسمیت دادن جهانی به روز آزادی مطبوعات، عمدتا این بوده است که در این روز ضمن برگزاری مراسم و انتشار مقالات، اهمیت آزادی مطبوعات و نقش آن در تکامل و پیشرفت هر جامعه بشری یادآوری شود تا مقام‌های مربوط (دولت‌ها) خود را مکلف به رعایت آن بدانند و اصل ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر را در اتخاذ هرگونه تصمیمی مد نظر بگیرند.» ایران، عراق و سوریه در پایین‌ترین رتبه از لحاظ آزادی بیان و آزادی مطبوعات قرار دارند. سازمان گزارشگران بدون مرز، در گزارش ماه فوریه۲۰۱۵ خود، ایران را از نظر آزادی مطبوعات در میان ۱۸۰ کشور، در رتبه ۱۷۳، یک پله پایین‌تر از سومالی و یک پله بالا‌تر از سودان قرار داده است. ویتنام، چین، سوریه و ترکمنستان از دیگر کشورهایی هستند که وضعیت بدتری نسبت به ایران دارند. گزارش در خصوص ایران از سال ۲۰۰۳ ایران در رده بندی جهانی آزادی رسانه‌ها، در حال سقوط است. انتخاب حسن روحانی، محافظه کار میانه رو به ریاست جمهوری در خرداد ۱۳۹۲ تأثیر چندان مثبتی بر وضعیت آزادی اطلاع رسانی نداشته است. رسانه‌ها همچنات توقیف می‌شوند، موج بازداشت‌ها روزنامه نگاران و وب نگاران، در دو سال اخیر، سازماندهی شده از سوی سپاه پاسداران با همکاری فعالانه دستگاه قضایی تحت نظارت رهبر جمهوری اسلامی، یادآور بازداشت‌های فردای انتخاب پر مناقشه محمود احمدی‌نژاد به ریاست جمهوری در خرداد ۱۳۸۸ است. باید یادآوری کرد که همچنان بسیاری از بازداشت شدن این اعتراض‌های در زندان بسر می‌برند. سکوت دولت حسن روحانی در برابر سرکوب آزادی اطلاع رسانی اگر همیارانه نباشد به عنوان رئیس جمهوری و مسئول اجرای قانون اساسی است دست کم پرسش برانگیز است. ایران همچنان با ۵۰ فعال رسانه‌ای زندانی یکی از پنج زندان جهان برای روزنامه‌نگاران است. بر پایه آمار گزارشگران بدون مرز در حال حاضر ۱۹ روزنامه نگار و ۳۷ وب نویس در ایران زندانی هستند. در این گزارش تصریح شده که رتبه ایران از سال ۲۰۰۲ مرتب در حال سقوط بوده اما در سال ۲۰۱۴ نسبت به سال قبل از آن تغییری نکرده است. محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران ۳۰ آپریل ، ۲۰۱۵ دهم اردبیهشت ۱۳۹۴ در مصاحبه‌ای با چارلی رز، روزنامه نگار و مجری سر‌شناس آمریکایی گفت: ما کسی را به دلیل عقایدش زندانی نمی‌کنیم. کسانی که دست به جرم می‌زنند، کسانی که قوانین کشور را زیر پا می‌گذارند، نمی‌توانند پشت عنوان‌هایی مانند روزنامه نگار یا فعال سیاسی پنهان شوند. این اظهار نظر وزیر امور خارجه ایران درباره زندانیان عقیدتی و روزنامه‌نگاران واکنش‌های زیادی را برانگیخت. روزنامه‌نگاران و جمع زیادی از کاربران شبکه‌های اجتماعی در صفحات منسوب به محمد جواد ظریف به اعتراض پرداخته‌اند. واین در حالی است که بسیاری از روزنامه نگاران تنها بخاطر ابراز عقیده و یا اعتراض به شرایط موجود در جامعه به زندان افتادند و حبس‌های طولانی را متحمل شده‌اند و یا ناچار به ترک شغل و وطن شده‌اند. روزنامه نگارانی همچون احمد زیدآبادی، مسعود باستانی، کیوان صمیمی، و سعید مدنی که ماههاست در زندان به سر می‌برند. مهسا امرآبادى و ریحانه طباطبایى روزنامه نگار و از زندانیان سیاسى سابق، با فشار نیروهاى امنیتى از ادامه کار در کتابخانه ملى منع شدند. این دو روزنامه نگار که به دلیل سابقه زندان از کار روزنامه نگارى در نشریات داخلى محروم گردیده‌اند، اخیرا با فشارهاى نهادهاى موازى دولت، از کار جدید خود در کتابخانه و مرکز اسناد ملى نیز وادار به استعفا شده‌اند. در گزارشی که دهم اردیبهشت منتشر شد، توسط خانه آزادی اعلام کرد که ایران از نظر آزادی مطبوعات در میان ۱۹۹ کشور در رتبه ۱۹۱ قرار گرفته است. بر اساس گزارش این سازمان، ایران جزو کشورهایی است که بیشترین روزنامه‌نگار را در زندان دارد. هم اکنون دستکم ۱۶ روزنامه نگار در ایران به دلیل تنها روزنامه نگاری در زندان هستند که ۱۵ تن از آن‌ها در زمان ریاست جمهوری احمدی‌نژاد و یک روزنامه نگار ایرانی _امریکایی (جیسون رضاییان) در دولت روحانی به زندان افتاده‌اند و همین امر ایران را در رتبه هفتم در قعر جدول در بین بد‌ترین کشور‌ها از لحاظ ازادی مطبوعات قرار داده است.
Home
