بازداشت خودسرانه رضا اکبری منفرد و حکم فراقانونی وی
گزارشی از بازداشت های خودسرانه و دادگاههای فراقانونی در ج.ا.ا
بازداشت خودسرانه رضا اکبری منفرد و حکم فراقانونی وی
جمعه ۲۷ دی ۱۳۹۲ – ۱۷ ژانويه ۲۰۱۴
اصل “برائت” يکى از حقوق بنيادين بشرى است. در کنار اصل برائت، منع دستگيرى خودسرانه، حق بر آزادى و امنيت، ايجاب مى نمايد که جز در مواردى که قانون مقرر کرده است، از توقيف و بازداشت افراد خوددارى شود و در صورتى که مطابق قانون و بر مبناى دلايل موجهى، فردى دستگير و بازداشت شد، در اسرع وقت به او تفهيم اتهام شود. جمهورى اسلامى ايران از سال ١۹۷۶ به “ميثاق بين المللى حقوق مدنى و سياسى” ملحق شده و مطابق با ماده ۹ اين ميثاق، متعهد به حفاظت از شهروندان در مقابل سلب آزادى و بازداشت خودسرانه و متعهد به برگزارى دادگاه عادلانه در اسرع وقت براى افراد بازداشت شده، است. اما بر خلاف کليه قوانين داخلى و بين المللى، بازداشتهاى خودسرانه، محاکمه با تاخير زياد، عدم برخوردارى از وکيل منتخب در زمان دادگاه، به امرى معمول در جمهورى اسلامى ايران تبديل شده است. رضا اکبرى منفرد، زندانى ۶٠ ساله بند ٣۵٠ اوين که به دليل تماس تلفنى اعضاى خانواده اش از کمپ ليبرتى با وى، به پنج سال و شش ماه حبس تعزيرى محکوم شده است، تنها نمونه اى از بازداشتهاى خودسرانه و دادگاههاى غير قانونى در جمهورى اسلامى ايران است. رضا اکبرى منفرد متولد ١٣٣٣، خباز بازنشسته، داراى سه فرزند و دو نوه، ساکن تهران، در گفتگو با “سودويند”، مى گويد که پس از حدود هشت ماه بازداشت در بندهاى انفرادى ٢۴٠ و ٢٠۹ زندان اوين، و پس از انتقال به بند ٣۵٠ اين زندان، در دادگاهى ١۵ دقيقه اى در شعبه ١۵ دادگاه انقلاب، بدون داشتن وکيل و بدون تفهيم اتهام و فرصت دفاع، محاکمه شده است. رضااکبرى منفرد که سابقه چندين بازداشت در دهه ۶٠ را در پرونده دارد، در شرح بازداشت هايش مى گويد: “در تاريخ ٣٠/٣/١٣۶٠ به اتهام هوادارى از سازمان مجاهدين خلق دستگير شدم که مدت ١۹ ماه در زندانهاى قزلحصار و اوين محبوس بودم. بعد از آزادى از زندان در سال ١٣۶۶، به همراه خانواده و به اتهام عبور غير مجاز از مرز پاکستان، دستگير و به مدت ١۵ روز در زندان زاهدان بودم. در سال ١٣٨٠ باز هم توسط وزارت اطلاعات که به من مشکوک شده بودند به اتهام هوادارى این سازمان دستگير شدم و مدت ١٠ روز در بند ٢٠۹ اوين بازداشت بوده و پس از اثبات بى گناهى ام آزادم کردند.” آخرين بازداشت اکبرى منفرد، مربوط به تاريخ ٢۵/١٠/١٣۹١، مى باشد که طى يورش ماموران وزارت اطلاعات به منزلش بازداشت شده و ابتدا به بند ٢٠۹ و سپس به بند ٢۴٠ و نهايتا به بند ٣۵٠ منتقل ميشود. اتهام اکبرى منفرد، که در اين دادگاه از داشتن وکيل محروم بوده، پس از هشت ماه بازداشت بلاتکليف در زندانهاى انفرادى؛ اجتماع و تبانى و هوادارى از سازمان مجاهدين خلق از طريق تماس تلفنى خانواده اش با وى، عنوان ميشود. او که طى اين بازداشت به پنج سال و شش ماه حبس محکوم شده است افزود: “برادر و خواهران و ديگر اعضاى خانواده اينجانب در زندان ليبرتى هستند و دوبار به من زنگ زده بودند و با من تماس تلفنى داشتند. من را به خاطر وابستگى خانواده ام دستگير کرده اند.” بلاتکليفى طولانى مدت زندانيان در زندان هاى جمهورى اسلامى ايران، علاوه بر نقض تعهدات بين المللى، نقض تبصره ١ ماده ١٢٣ قانون آئين دادرسى دادگاههاى عمومى و انقلاب، نيز مى باشد که به موجب آن مامورين جلب مكلفند متهم جلب شده را بلافاصله تحويل مقام قضائى دهند و در صورتى مى توانند وى را بازداشت نمايند كه بيم تبانى و خوف فرار وامحاء آثار جرم باشد و درهر صورت حق نگهدارى وى را بيش از(٢۴) ساعت بدون اجازه مقام قضائى ندارند. هشت ماه بلاتکليفى اکبرى منفرد در زندان انفرادى، تنها نمونه اى از رويه بازداشت هاى فراقانونى در جمهورى اسلامى ايران است. اسدالله هادى، حميد بابايى، اصغر قطان، اسماعيل برزگرى، چهار زندانى بند ٣۵٠ زندان اوين نيز در هفته هاى اخير در گفتگو با “سودويند”، نسبت به بلاتکليفى طولانى قبل از دادگاه در زندان، دادگاههاى کوتاه مدت و بدون اجازه دفاع، و محروميت از برخوردارى از وکيل در زمان دادگاه، تاکيد کرده اند. اکبر امينى، مريم شفيع پور، رويا سعيدى، سعيد آقاپور، عليرضا درويش، سهيل بابادى، امير گلستانى، مسعود قاسم خانى، فريبرز کاردار، سيد مسعود سيد طالبى و رويا ايرانى، فرهاد سليمى، داود عبداللهى،انورخضرى، قاسم آبسته، خسرو بشارت، کامران شيخه و ايوب کريمى در تهران؛ حسين ساکتى آرامسرى، فرزاد هنرجو و فرشيد ناصرى، حسين قادرى، يوسف مرادى و آزاد سقزى در کرج؛ محسن اسماعيلى٬ ابراهيم بهرامى٬ محمد صادقى و محمدعلى دهقان در شيراز؛ منوچهر خلوصى در مشهد؛ شوان شريفى در سنندج؛ تنها بخشى از اسامى زندانيان بلاتکليف در زندانهاى شهرهاى مختلف جمهورى اسلامى ايران هستند که از مدت حبس برخى از آنها بيش از ٢ سال نيز گذشته است.